இன்று - அக். 19 : இந்தியர் பெருமையை உலகம்
அறியவைத்த தமிழகச் சாதனையாளர்களில் ஒருவரான வானியல் இயற்பியலாளர்
சுப்ரமணியன் சந்திரசேகரின் பிறந்தநாள்.
* வானியல் இயற்பியலாளர், சுப்ரமணியன் சந்திரசேகர், பிரிக்கப்படாத அன்றைய இந்தியாவின் லாகூரில் அக்டோபர்
19, 1910-ல் பிறந்தார். அப்பா சுப்ரமணியன்! லாகூரில் ரயில்வேயில்
ஆடிட்டராக இருந்தார். நன்றாக வயலின் வாசிப்பார். அம்மா சீதாலஷ்மி மெத்தப்
படித்தவர். உலகப் புகழ்பெற்ற நாடக ஆசிரியர் இப்செனின் நூலைத் தமிழில்
மொழிபெயர்த்தவர். 'அம்மாவின் தூண்டுதலே அறிவியல் மீதான எனது ஆர்வத்துக்குக்
காரணம்’ என்பார் சந்திரசேகர்.
* இவரது மாமாதான் சர் சி.வி.ராமன்.
இரண்டு பெண் குழந்தைகளுக்குப் பிறகு பிறந்த ஆண் பிள்ளை என்பதால்,
சந்திரசேகருக்கு செல்லம் அதிகம். தன் பொம்மைகளை உடைத்துவிட்டு, சகோதரிகளின்
பொம்மைகளைப் பிடுங்கிக்கொள்வார். வீட்டிலேயே ஆரம்பக் கல்வியைக் கற்றார்.
11 வயதில் திருவல்லிக்கேணி, ஹிந்து உயர்நிலைப் பள்ளியில் சேர்ந்தார்.
படிப்பு ஆர்வத்தில், அடுத்த வருடப் பாடங்களை முன்னரே படித்துவிடுவார்.
* சென்னை மாநிலக் கல்லூரியில் இளங்கலை இயற்பியல் படித்தார். அப்போதுதான்
'குவான்டம் இயற்பியல்’ என்கிற புதிய துறையை நோக்கி இயற்பியல் பயணிக்க
ஆரம்பித்து இருந்தது.அப்போது நோபல் பரிசு பெற்ற சோமர்ஃபீல்ட் (Sommerfeld)
அவர்களைச் சந்தித்தது இவர் வாழ்வில் திருப்புமுனை.
* மாநிலக் கல்லூரியில் முதல் மாணவராகத் தேறினார் சந்திரசேகர். மேற்படிப்புக்கு இங்கிலாந்து செல்ல சிறப்பு ஸ்காலர்ஷிப் இவருக்காகவே ஏற்படுத்தப்பட்டு, கேம்ப்ரிட்ஜ் போனார். இந்தியாவில் இருந்து கேம்ப்ரிட்ஜ் நோக்கிக் கப்பலில் போகும்போதுதான் புகழ்பெற்ற 'சந்திரசேகர் எல்லை’ என்ற அறிக்கையை வெளியிட்டார். அப்போது அவர் வயது 20.
* நட்சத்திரங்களின் வாழ்நாளைப் பற்றி ஆய்வு செய்து, 'சூரியனின் நிறையைபோல 1.4 மடங்கு அதிக எடைகொண்ட நட்சத்திரங்கள், எரிபொருள் தீர்ந்ததும் மற்ற நட்சத்திரங்கள், வான்வெளியில் உள்ள இன்னபிறவற்றைத் தம்முள் இழுத்துக்கொள்ள முயற்சிக்கும்’ என அறிவித்தார். இதுவே 'சந்திரசேகர் எல்லை’ எனப்படுகிறது.
* இந்த ஆய்வுகளை உலகப் புகழ்பெற்ற வானியல் இயற்பியலாளர், ஆர்தர் எடிங்டன் (Arthur eddington) அடிப்படை அற்றது என ஏற்க மறுத்துவிட்டார். சந்திரசேகரின் கட்டுரையைச் சில அறிவியல் இதழ்களும் நிராகரித்தன. மனம் வருந்தினார் சந்திரசேகர். கேம்ப்ரிட்ஜ் படிப்பு முடிந்ததும் அமெரிக்கா சென்று, சிகாகோ பல்கலைக்கழகத்தில் இணைப் பேராசிரியர் ஆனார். தன் மரணம் வரையில் அங்கேயே இருந்தார்.
* தலைசிறந்த ஆசிரியர் எனப் பெயர் பெற்ற சந்திரசேகர், தன்னை மாணவர்கள் 'சார்’ என அழைக்கத் தடை விதித்தார். சந்திரா என்றே அழைக்கலாம் என அறிவித்தார். 'மாணவர்கள் அடிமைகள் இல்லை, அவர்கள் ஆசிரியர்களின் நண்பர்கள்’ என்பது அவர் கொள்கை. றீ200 மைல் தொலைவில் இருக்கும் ஒரு பல்கலைக்கழகத்தில் வெறும் இரண்டே மாணவர்களுக்குக் பாடம் நடத்தக் கொட்டுகிற பனியில் செல்வார். ''அந்த இரண்டு மாணவர்கள் எனக்கு மிகவும் முக்கியமானவர்கள்.'என்பார்.அவரின் நம்பிக்கையைக் காப்பாற்றிய அந்த மாணவர்கள் சந்திரசேகருக்கு முன்னமே 1957-ல் நோபல் பரிசு பெற்றனர். அவர்களின் பெயர் லீ மற்றும் யாங்.
* எடிங்டன் எதைத் தவறு என நிராகரித்தாரோ, அதை உலகம் 40 வருடங்கள் கழித்து ஏற்றுக்கொண்டது. அதற்கான நோபல் பரிசு 1983-ல் அறிவிக்கப்பட்டது. ஒரே ஒரு துறையில் தன் ஆர்வத்தை நிறுத்திக்கொள்ளாமல், பல்வேறு தளங்களில் ஆய்வுகள் செய்தவர். அவற்றை அற்புதமான நூல்களாகவும் வடித்தார். 1995 ஆகஸ்ட் 21-ல் மரணமடைகிற அன்றுகூடப் பாடம் நடத்திக்கொண்டு இருந்தார் சந்திரசேகர்.
* ''என்னைப்பற்றி சமகால மனிதர்கள் என்ன நினைக்கிறார்கள் என்று எனக்குக் கவலை இல்லை. வருங்கால சந்ததிகளுக்கு என் செயல்கள் நல்ல பலன்களைக் கொடுக்கும். இப்போது நான் செய்ய வேண்டியது, எனக்குள் இருக்கும் அறிவு ஒளியை, மனதை வேறு எதிலும் பறிகொடுக்காமல் காத்தலில்தான் உள்ளது'' என்றார்.
* மாநிலக் கல்லூரியில் முதல் மாணவராகத் தேறினார் சந்திரசேகர். மேற்படிப்புக்கு இங்கிலாந்து செல்ல சிறப்பு ஸ்காலர்ஷிப் இவருக்காகவே ஏற்படுத்தப்பட்டு, கேம்ப்ரிட்ஜ் போனார். இந்தியாவில் இருந்து கேம்ப்ரிட்ஜ் நோக்கிக் கப்பலில் போகும்போதுதான் புகழ்பெற்ற 'சந்திரசேகர் எல்லை’ என்ற அறிக்கையை வெளியிட்டார். அப்போது அவர் வயது 20.
* நட்சத்திரங்களின் வாழ்நாளைப் பற்றி ஆய்வு செய்து, 'சூரியனின் நிறையைபோல 1.4 மடங்கு அதிக எடைகொண்ட நட்சத்திரங்கள், எரிபொருள் தீர்ந்ததும் மற்ற நட்சத்திரங்கள், வான்வெளியில் உள்ள இன்னபிறவற்றைத் தம்முள் இழுத்துக்கொள்ள முயற்சிக்கும்’ என அறிவித்தார். இதுவே 'சந்திரசேகர் எல்லை’ எனப்படுகிறது.
* இந்த ஆய்வுகளை உலகப் புகழ்பெற்ற வானியல் இயற்பியலாளர், ஆர்தர் எடிங்டன் (Arthur eddington) அடிப்படை அற்றது என ஏற்க மறுத்துவிட்டார். சந்திரசேகரின் கட்டுரையைச் சில அறிவியல் இதழ்களும் நிராகரித்தன. மனம் வருந்தினார் சந்திரசேகர். கேம்ப்ரிட்ஜ் படிப்பு முடிந்ததும் அமெரிக்கா சென்று, சிகாகோ பல்கலைக்கழகத்தில் இணைப் பேராசிரியர் ஆனார். தன் மரணம் வரையில் அங்கேயே இருந்தார்.
* தலைசிறந்த ஆசிரியர் எனப் பெயர் பெற்ற சந்திரசேகர், தன்னை மாணவர்கள் 'சார்’ என அழைக்கத் தடை விதித்தார். சந்திரா என்றே அழைக்கலாம் என அறிவித்தார். 'மாணவர்கள் அடிமைகள் இல்லை, அவர்கள் ஆசிரியர்களின் நண்பர்கள்’ என்பது அவர் கொள்கை. றீ200 மைல் தொலைவில் இருக்கும் ஒரு பல்கலைக்கழகத்தில் வெறும் இரண்டே மாணவர்களுக்குக் பாடம் நடத்தக் கொட்டுகிற பனியில் செல்வார். ''அந்த இரண்டு மாணவர்கள் எனக்கு மிகவும் முக்கியமானவர்கள்.'என்பார்.அவரின் நம்பிக்கையைக் காப்பாற்றிய அந்த மாணவர்கள் சந்திரசேகருக்கு முன்னமே 1957-ல் நோபல் பரிசு பெற்றனர். அவர்களின் பெயர் லீ மற்றும் யாங்.
* எடிங்டன் எதைத் தவறு என நிராகரித்தாரோ, அதை உலகம் 40 வருடங்கள் கழித்து ஏற்றுக்கொண்டது. அதற்கான நோபல் பரிசு 1983-ல் அறிவிக்கப்பட்டது. ஒரே ஒரு துறையில் தன் ஆர்வத்தை நிறுத்திக்கொள்ளாமல், பல்வேறு தளங்களில் ஆய்வுகள் செய்தவர். அவற்றை அற்புதமான நூல்களாகவும் வடித்தார். 1995 ஆகஸ்ட் 21-ல் மரணமடைகிற அன்றுகூடப் பாடம் நடத்திக்கொண்டு இருந்தார் சந்திரசேகர்.
* ''என்னைப்பற்றி சமகால மனிதர்கள் என்ன நினைக்கிறார்கள் என்று எனக்குக் கவலை இல்லை. வருங்கால சந்ததிகளுக்கு என் செயல்கள் நல்ல பலன்களைக் கொடுக்கும். இப்போது நான் செய்ய வேண்டியது, எனக்குள் இருக்கும் அறிவு ஒளியை, மனதை வேறு எதிலும் பறிகொடுக்காமல் காத்தலில்தான் உள்ளது'' என்றார்.